Eerste braif aan Timoteüs 02
01Allereerst roup ik joe der zodounde tou op God joen vroagen veur te leggen, hom aan te roupen, verzuiken en daankbetugens aan hom te richten veur ale mensken,
02veur keunenks en altmoal dij n hoge pezietsie hebben. Den gedroag we ons as bekweme en rustege börgers en is t ain en aal vroomhaid en weerdeghaid dat we oetstroalen.
03En dat vindt God, ons redder, mooi. Zo zugt hai t geern.
04Hai wil ja dat ale mensken red worden en zo wied kommen dat ze woarhaid aanveerden.
05Der is ja mor ain God. Der is ook mor ain dij tussen God en mensken bemiddelt: de mensk Jezus Christus,
06dij zok opovverd het om t veur ale mensken weer goud te moaken. Dat is vandoag de dag t getugenis,
07doar ik veur aansteld bin om t rond te zeggen. Ik bin der op ofstuurd - eerlieks woar, ik moak joe niks wies - om haaidens les te geven in geleuf en woarhaid.
08Dat zodounde wil ik dat overaal doar ie dainst holden, manlu God aanroupen mit haailege handen omhoog, mor den nait om der op lös te sloagen of roezie te moaken.
09Zo mouten vraauwlu ook zedeg en ingetogen n fersounlek klaidje aantrekken en zok nait optugen mit ingewikkelde kapsels, gold of peerls of dure klaaier.
10 Nee, mor loat ze - dat paast vraauwlu ja dij oetkommen veur heur vereren van God - opvalen deur goud te doun.
11 n Vraauw mag wel wat opsteken, mor den stil en haile onderdoaneg,
12 mor zulm onderricht geven stoa ik heur nait tou, en net zo min heur man der nait in te kennen. Loat ze zok achteroet holden.
13 Adam is ja t eerst schoapen, dou Eva.
14 En nait Adam wer verlaaid, mor zien vraauw. Zo ging dij tegen t gebod in,
15 mor ze zel red worden deurdat ze kinder krigt. As vraauwlu den ook mor vastholden aan geleuf en laifde en aan n ingetogen, haaileg levent.
|
